DOYMADIN MI?
Mescide yakın bir yerde Habeşistanlı zenci müslümanlar, yerel oyun oynamaktadırlar. Efendimiz (sav)'in aklına eşi Hz.Aişe gelir. Eve gider ve:
-" Ayşe gel, sen de seyret." der.
Hz.Aişe oyunu;
-" Ben de yanağımı Allah'ın Elçisi'nin omuzu üzerine koyarak seyretmeye başladım." diye anlatır.
Oyun uzun sürer, efendimiz (sav) arada bir;
-" Doymadın mı?" diye sorar. Hz.Aişe kendi deyimiyle " Bana sevgisini denemek için":
-" Hayır" diye cevap verir.
Efendimiz (sav) yorulmasına rağmen sesini çıkarmaz ve ayak değiştirerek dikilmeye devam eder...
........................................................
Sadık arkadaşı Ebu Hureyre ile bir gün Hz.Fatıma'nın evine giderler. Torunlarını görmek, sevmek istemiştir. Kapıdan girer girmez Hasan'ı arayarak:
-" Küçük adam orada mı? Küçük adam orada mı?" diye sorar.
Badi badi koşarak gelen torununu kucaklarken bir yandan da dua etmektedir.
-" Ey Allah'ım! Ben onu seviyorum, senin de onu ve onu sevenleri sevmeni diliyorum."
............................................................
Bir yolculuk sırasında Hz.Aişe'yi taşımakta olan deve aniden parlayıp hızla koşmaya başlar. Durumu gören Efendimiz (sav):
-" Eyvah eşim!" diye bağırır.
Ve deve arkadaşları tarafından yakalanıp da tehlike atlatılıncaya kadar sakinleşmez, endişesi yatışmaz...
.............................................................
Soyunun kıyamet kopuncaya kadar kendisinden devam edeceği ve yedi çocuğu içinde kendi vefatından sonraya kalan -altı ay- tek evladı olan kızı Fatıma, Efendimiz (sav)'in kalbinde çok özel bir yere sahiptir.
Yanına her girdiğinde mutlaka ayağa kalkarak karşılar,
-" Hoş geldin kızım" diyerek öper, elinden tutarak yanına oturtur. Fatıma da babasına karşı aynı şekilde davranır. Kızına duyduğu sevgiyi ifade ederken:
-" Fatıma benim parçamdır, ona eziyet veren bana eziyet eziyet vermiş olur." derdi.
Beş on sene öncesine kadar küçücük kız çocuklarını kendi elleriyle öldüren insanlardan oluşmuş bir toplum da onları seyretmektedir. Kız çocuğunun gerçekte ne değerli bir nimet olduğunu anlayarak...
..............................................................
Vefatından sonra eşi ve bütün inananların annesi Hz.Aişe'ye sorarlar:
-"Allah'ın elçisinin evdeki hali nasıldı?"
Hz.Aişe cevaplar:
-" O kendi işini kendi görmekten hoşlanırdı.
- Arkadaşları bütün işini yapmaya hazır oldukları halde bunu istemezdi.
-Evdeyken elbiselerini yamar, evi süpürür, keçileri sağar, develeri bağlar ve yemlerini verirdi.
- Ayrıca ayakkabılarını ve delik su kırbalarını tamir ederdi.
- Hizmetçilerine de yardım ederek onlarla birlikte hamur yoğururdu.
- Çarşıdan yiyeceğini kendi taşır, birisi EY ALLAH'IN ELÇİSİ! İZİN VER BEN TAŞIYAYIM dediğinde:
HER MÜMİN TAŞIYABİLİYORSA KENDİ YÜKÜNÜ KENDİ TAŞISIN.... derdi...
Cuma 18 Eyl. 2009, 15:41
