O İmanımızdır.
O'na iman ederek Allah'ı ve Peygamber'ini bulduk.
Cenneti, cehennemi tanıdık.Ölümün, hayatın sırlarını anladık. Dirilmenin gereğine, hesabın inceliğine iman ettik. Melekleri, hurileri görür gibi olduk.
O'na iman edince cennet ırmaklarının şırıltılarını duyar gibi zevk aldık.
Cehennemi yanı başımızda tutuşmuş ateş lavları olarak görüp korktuk. Asırlar öncesini anlattı; o günlerde yaşamış gibi hissettik.
Devirler sonrasından söz etti görüp tutar gibi olduk. Göremediğimizi gösterdi, duyamadığımızı duyurdu.
O'na iman edip kendimizi bulduk.Aslımızı geleceğimizi öğrendik. O'nunla dağları, vadileri, suları, ağaçları ve bunları yoktan yaratanı öğrendik.
O'nun işaretiylearıcıktaki muhteşem sanatı, devedeki nazik hesabı, inekten çıkan berrak sütü, dallarda ötüşen kuşların tesbihatını görüpanladık.
Önümüze koyduğu aynada bir damla meniden nasıl yaratıldığımızı müşahede ettik.Ölümü ve şehadeti yan yana koydu da şehadetin yaşamak olduğunu, dünyevileşmenin de ölüm olduğunu görüp bildik.
O'na iman ettik, yol bulduk. Kurtulduk.
Başımızı kaldırdık; güneşi, sayısız yıldızları gördük.O bizi ağlattı, güldürdü. Yiyeceğimizi, içeceğimizi, dostumuzu,düşmanımızı bize tanıttı. İyiyi, kötüyü, güzeli, çirkini o gösterdi.
Sahte ile gerçeğin farkını izah etti. Suyun, toprağın, taşın, bitkinin aslını; göklerin, yerlerin, uzayın derinliklerini, görülemeyenlerini gösterdi.
O'na iman ederek rahat ettik. Bocalamaktan, kula kul olmaktan, şehvete esir düşüp erimekten kurtardı bizi. O'na iman ettik, ibadetten lezzet aldık.
Uzaklar yakın oldu. Bizi hacca davet etti.
Ramazanda oruca çağırdı. Malımızın zekâtını talep etti. Eğik boyunlarımızı rükûda, secdede doğrulttu.
Bize konuşmayı, tesbihi, tekbiri öğretti. Bizi başıboşluktan kurtardı.Gecemizi gündüz gibi aydınlattı.
Gözümüz nûr, beynimiz umut doldu.
O Alfabemizdir O'nunla okumayı, sırları çözmeyi öğrendik. Çoğumuzun ana dili olmadığı halde analarımızın dilinden yakın sözler duyduk O'ndan.
Duyduğumuzu benliğimize işledik. Yürürken enerjimiz, yatarken tesellimiz, gözümüzü kapatınca da emelimiz oldu.O'na güvendik, dünyamızı mamur edeceğine inandık.
O'nunlakabrimizin vahşetinin kalkacağına itimat ettik. O'nunla sıratı geçmek,mizanda kolay tartılmak, cennette yükselmek vardır, dedik. Bize bilginin kapılarını açtı. Bir okuttu, bin anlattı.
O, bize yalvarmayı, ağlayıp istemeyi öğretti. O'nunla dua ettik. Ne isteyeceğimizi, bizenelerin verilebileceğini anladık. Kapıları tanıdık. Kimin kapısı kapanır,kimin ki kapanmaz onu anladık.
Kim merhametli kim acımasız gördük. O'nunla 'erhamürrahimin'i bildik. Lâtîf, Habîr, Kerîm kimdir tanıdık.
O alfabemizdir; hayatı, izzeti, şerefi dik durmayı öğretti bize. Bize kâinatı okuttu. Ötelerin ötesini, derin sırları okuttu.
Yaşamayı okuttu bize.Yaşarken ve ölürken yaşamayı okuduk O'nda.Ağlarken mutlu olmayı O'nda okuduk. Obizim alfabemizdir.
Nureddin YILDIZ
Perş. 10 Eyl. 2009, 09:33
