Namaz, her Müslüman’ın gönlündeki sevdadır
Namaz, İslam’ın en önemli emirlerinden biri. Namaz, ‘Müslümanım’ diyen bir kimse için “Yük” veya “lüzumsuz” ya da “gerektiğinde ihmal edilebilecek” bir şey değildir. Namazı hafife alma, onu bir tehlikenin işareti olarak görme de ne Müslümanca, ne de insanca bir tavır olamaz. Namaz, önemlidir, değerlidir ve ona saygıda kusur edilemez. Namazı kılmamak inanmamak anlamına gelmediği gibi, namazı kılmak da her şey manasına gelmez.
Namaz kılmak, çağdan uzaklaşmak değildir. Namazı eve, camiye ve sadece mesai saatlerinin dışına, özel mülklerin odalarına hapsetmek isteyenler, İslam’la ilişkilerine göz atmak ve nerede durduklarını bir kez daha düşünmek durumundalar. İbadet, kulluk, beş vakit, sabah, yatsı, farz, sünnet gibi kavramlardan uzak bir bakış açısıyla bakıldığında namaz “yatıp-kalkmak, bir şeyler mırıldanmak” diye düşünülebilir. Böyle bir bakış açısıyla da namaza karşı sert, tavizsiz, düşman, terörist, örümcek kafalı, zihin yıkama gibide bakılabilir. Böyle bir bakış açısı dinin neresinde durduğunuzu da sorgulamaya açar.
Namazsızlık, bir Müslüman için özlem olamaz. Bu özlem için mazeretler sıralanamaz. Namazsız steril bir ortam için mücadele vermek ve bunun için bahaneler üretmek bir Müslüman’ın yapmayacağı fiillerdir. Eğer namazsızlık özlemi çekiliyorsa, bunun adı saklanmadan, gizlenmeden âşikar söylenmelidir. İnanılmadığı ifade edilmiyorsa, bu durumun adını dinî kaynaklar zaten koymuştur diye biliyoruz.
Namaz kılmak, zayıflık, pasiflik, namaza karşı söz ve fiiller ise özgürlük ya da cesaret değildir.
Namaz, tıpkı ezan gibi, oruç, zekat, hac gibi Müslümanlığın işaretlerindendir. Bu işareti taşıyanlar, bunu bir yük olarak görmez. İnanan namazı, bir madalya gibi gönlünde ve zihninde taşır. Utanmaz, çekinmez, kınayanların kınamasından dolayı kendini “yanlış mı yapıyorum!” düşüncesine kaptırmaz.
Ptsi 12 Ekim 2009, 16:45