BiR KıSSa BiN HiSSe

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Bir gün sormuşlar ermişlerden birine: "Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?"diye. "Bakın göstereyim" demiş ermiş.
Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da "derviş kaşıkları" denilen bir metre boyunda kaşıklar. Ermiş "Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" diye bir de şart koymuş. "Peki" demişler ve içmeye teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına. En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan.
Bunun üzerine "Şimdi..." demiş ermiş. "Sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe." Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya bu defa. "Buyurun" deyince her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp, karşısındaki kardeşine uzatarak içmişler çorbalarını. Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek kalkmışlar sofradan.
"İşte" demiş ermiş. "Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse o aç kalacaktır. Ve kim kardeşini düşünür de doyurursa o da kardeşi tarafından doyurulacaktır şüphesiz.
Şunu da unutmayın: Hayat pazarında alan değil, veren kazançlıdır her zaman..."

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy göstermiş. Bahar ilerledikçe, kabak filizi kavak ağacına sarılarak yükselmeye başlamış. Yağmurların ve güneşin etkisi ile müthiş hızla büyümüş ve neredeyse kavak ağacı ile aynı boya gelmiş. Bir gün dayanamayıp sormuş kavağa:
"Sen kaç ayda bu hale geldin ağaç?"
"On yılda," demiş kavak.
"On yılda mı ?" diye gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak. "
Ben neredeyse iki ayda seninle aynı boya geldim bak!"
"Doğru" demiş ağaç.

Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgarları başladığında kabak önce üşümeye başlamış ve sonra yapraklarını düşürmeye; soğuklar arttıkça da aşağıya doğru inmeye başlamış. Sormuş endişeyle kabağa: "Neler oluyor bana ağaç?" "Ölüyorsun", demiş kavak. "Niçin?"

"Benim on yılda geldiğim yere sen iki ayda gelmeye çalıştığın için"...

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Sadi Şirazî anlatıyor:

“Çocukluğumda bir gece ibadet etmek niyetiyle,babamla birlikte geç vakte kadar oturmuştum.Bir ara pencereden dışarıya baktığımda,komşu evlerin karanlık olduğunu görerek;

“Baba” dedim “Ne olurdu şu evlerdekiler de kalkıp iki rekât namaz kılsalardı.Ölü gibi uyuyorlar”

Babam beni şaşırtan şu cevabı verdi:

“Canım oğlum! Bu ibadetinden dolayı kendini üstün görüp halkı çekiştireceğine, keşke sende uyusaydın.”

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Abbasi'lerin ünlü halifesi Harun Reşid zamanında yaşamış olan Behlül Dana (VIII. yüzyıl) dönemin evliyasındandı. Zaman zaman aklından zoru olan kimselere has tavırlar takınır, herkes de bundan dolayı kendisini deli sanırdı. Ama bunu maksatlı yapardı. Behlül daima Harun Rediş'in yakınında bulunur, çeşitli sebepler hasıl ederek onu uyarırdı. Bir gün Behlül, üstü başı toz toprak içinde uzun bir yolculukan gelmiş olmanın belirtileri ile Harun Reşid'in huzuruna çıktı. Harun Reşid sordu:

-Be ne hal Behlül, nereden geliyorsun?

BiR KıSSa BiN HiSSe Ates

- Cehennemden geliyorum ey hükümdar.

- Ne işin vardı cehennemde?

- Ateş lazım oldu da ateş almaya gittim.

- Peki, getirdin mi bari?

- Hayır efendim getiremedim. Cehennemin bekçileriyle görüştüm, onlar "Sanıldığı gibi burada ateş bulunmaz, ateşi herkes dünyadan kendisi getirir" dediler.

Admin Mesaj Sayısı : 328 Kayıt tarihi : 07/09/09

Emeğine sağlık faydalı paylaşımlar. yalnız en son hikayenin yazısı ufacık olnuş bazı yerleri.. düzeltirsen sewinirim-sewiniriz...

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

evet fark ettim ama sürekli sorun çıkartıyor tekrar uğraşayım Smile

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Kabir Deki Kalksa Ne Yapar ?
Evliyanın biri talebeleriyle beraber bir sohbetten dönerken, bir kabristanın yanından geçiyorlarmış. O veli zat bir kabri işaret ederek talebelere sormuş.
- “Şimdi su kabirde yatan şahıs kalksa , sizce neler yapar?”
Talebeler en başta şaşırmış ancak herkes kendine ait fikri beyan etmiş. Kimisi;
- “Devamlı namaz kılar” demiş , kimisi;
- “Devamlı oruç tutar ” demiş, kimisi;
- ”Bütün malvarlığını ALLAH yolunda sarfedip, sadaka verir” demiş, kimisi de;
- “Hemen hacca gider ve asla günahlara girmez” demiş… Talebelerin fikirleri hep bu minvaldeymiş. O veli zat tebessümle karşılık verip;
- “Elbette hepinizin dediği doğru, şu anda o kabirdeki kimse dirilse namazlarını, oruçlarını ve diğer ibadetlerini daha hassas şekilde yapmaya gayret eder.” ve devam etmiş “O Şahsın tekrar dirilme, buraya gelme imkanı yok, artık o kapı kapalı, fakat siz buradasınız ve kabre doğru gidiyorsunuz, yani sizin kabre gideceğiniz kat’i. O şahsın yapacağını söylediğiniz şeyleri şimdi sizin yapma fırsatınız var .

alıntıdır...

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Adamın biri her duasında ALLAHım ruhumu alırken ruhumun bile haberi olmasın diye dua edermiş bir gün hastalanmış eşi yemek hazırlarken kapı çalmış kapıdaki kişi arkadaşımın hasta olduğunu duydum ziyarete geldim demiş hasta adam arkadaşını görünce sevinmiş muhabbet sırasında gel seninle çıkıp biraz hava alalım açılırsın dışarı çıkıp biraz gezdikten sonra artık eve dönelin demiş ama evin önündeki kalabalığabir anlam verememiş arkadaşına dönüp eşim çocuklarım niye ağlıyorlar bu tabutta neyin nesi diye sorunca yanındaki arkadaşı gel bizde gidelim bakalım öğreniriz beraber mezarlığa kadar gelmişller arkadaşı bizde mezara girelim hiç korkma demiş girmişler Peygamber efendimizin etrafında insanlar oturmuş onun anlattıklarını dinliyorlarmış onlarda oturmuşlar vakit bir hayli ilerlemiş arkadaşına dönüp artık gidelim eşim merak etmiştir demiş ama arkadaşından çıt yokmuş aynı sözü üç kere tekrarlamış yanındaki konuşmamış Peygamber Efedimiz S,A,S adama dönüp Ey Muaz sen öldün Azrail A,S senin ruhunu alırken ruhunun bile haberi olmadı demiş meğer yanındaki arkadaşı bildiği kişi A, S, mmış inşALLAH bizimde ruhumuz alınırken ruhumuzun haberi olmaz

Admin Mesaj Sayısı : 328 Kayıt tarihi : 07/09/09

Amin inşaallah...

Mesaj Sayısı : 442 Kayıt tarihi : 11/09/09 Yaş : 34 Nerden : Suudi Arabistan

Hz.Ali'nin agabeyi Cafer b. Ebu Talib'in oglu Abdullah, sicak bir gunde, bir kabilenin hurmaligina inmisti. Abdullah burada dinlenirken, hurmalikta calisan koleye, yemek vakti uc parca ekmek geldigini gordu. Adam ekmeklerden birini agzina goturmek uzereydi ki, birden onunde acligi her halinden belli bir kopek belirdi. Kole elindeki ekmegi kopegin onune atti. Kopek ekmegi derhal yedi.Kole ekmegin ikinci parcasini da atti. Kopek bunu da bir kerede sildi supurdu. Kole bunun uzerine ucuncu parcayi da kopege verdi. Kalkip, yeniden isine donmek uzereydi ki, olup biteni uzaktan seyreden Abdullah, yaklasip sordu: "Ey kole, bugunku yiyecegin ne kadardi?" Köle sıkılarak cevap verdi: "Iste bu uc parca ekmek." "O halde neden kendine hic ayirmadin?" "Baktim ki, hayvan cok ac. O halde birakmak istemedim." "Peki sen ne yiyeceksin simdi?" "Oruc tutacagim." Bunun uzerine, Abdullah b. Cafer, koleden sahibini, evinin nerede oldugunu sordu. Sonra da gidip adamdan bu hurmaligi icindeki koleyle birlikte satin aldi. Sonra dondu, koleye bu tarlayi ve onu sahibinden satin aldigini soyledi ve ekledi: "Seni azad ediyorum. Bu hurmaligi da sana hediye ediyorum." Comertligiyle meshur Abdullah b. Cafer, kendisinden daha comert birini taniyip tanimadigi soruldugunda, bu olayi anlatir ve: "Ama o kopege topu topu uc parca ekmek vermis; sense ona koskoca bir hurmaligi ve hurriyetini vermissin" dediklerinde, su karsiligi verirdi: "Ama o elindeki herseyi verdi; ben ise elimdekinin bir kismini..." Allah bizleri onlarin yolundan eylesin. AMIN!

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Osmanlı döneminde yapılan birçok camiide, şadırvanın çıkış kapısında iki tane yuvarlak taş vardır. Bunlara ''sadaka taşları'' derlerdi. Her gece yatsı namazında sonra, camiiden çıkan cemaatin zenginleri buraya ''Akça'' bırakırlardı. İhtiyacı olanlar da gelir, ihtiyacı kadar alırdı. Bırakanlara da dua ederdi.
Hiçbir ihtiyaç sahibi, ihtiyacından fazla almazdı. Taş ağzına kadar akça dolu olsa bile eğer iki akçaya ihtiyacı varsa, iki akça alırdı. Asla daha fazlasını almazlardı.
Sonra da bırakan kişiye dua ederlerdi.
Bırakan belli değil, alan belli değil. Yapılan iş sadece Allah rızası için yapılırdı.
Yardım edilen kişi, mahçup olmasın diye böyle bir yol seçilmiş idi.
Hâlâ da o taşlar eski camiilerde vardır. Ama şimdiki insanlar, o taşların ne için yapıldıgını bile bilmiyorlar.

Admin Mesaj Sayısı : 701 Kayıt tarihi : 07/09/09

Ebu Zer'in yanına birisi gelmişti. İçeriye bir göz gezdirdi :" Hani eşyalarınız. Ya Eba Zer?" dedi.
- Bizim ötede (ahirette) bir evimiz daha var. Eşyalarımızın çoğunu oraya gönderiyoruz"
Misafir : " Bu evde de (dünyada) bazı şeyler lazım değil mi? diye sordu.
Ebu Zerr ise: "Ev sahibi bizi bu evde bırakmıyor ki" karşılığını verir.....

» Harika Bir Kissa.. Namaz Kilmayanlar ve Aksatanlar Lutfen okuyun..